What goes up, must come down (Route des Sommets Lienne et Ambleve)

Een treffende koptekst als je een verhaaltje wilt schrijven over je eerste ervaringen in de bergen van de Ardennen.
Na een gedegen voorbereiding in de polder met veel tegenwind, denk je ook wel een bergje op te kunnen sturen. Neen dus, een berg rijden is andere koek.
1 November op Allerheiligen in België ben ik vroeg opgestaan en naar Stavelot gereden voor een bordjesroute van rond de 90 km.
Auto geparkeerd en kleren aangetrokken, fiets klaar gemaakt, voeding en drinken in de trui gedaan en klaar voor vertrek.

Op de hoofdweg van Stavelot zie ik het eerste bordje naar rechts en daar zie ik hem al de eerste klim. Met frisse benen op de pedalen relax naar boven fietsen, NOT, kapot na 100 meter, ik begin hoog te ademen en er zakt direct pap in de benen. Als dit zo blijft vandaag wordt het niet leuk. Ademhaling onder controle gebracht en door, gaande weg de berg ging het beter en ben ik goed boven gekomen. Op deze manier moeten we het maar niet meer doen.
Eventjes terug denken aan wat Luc vertelde bij het 7 tegen 7 als je je hartslag onder controle heb kan je iedere berg op fietsen. Dus focus op de ademhaling en de hartslag en ja hoor de volgende klim ging al veel beter.

De route heeft twee bekende beklimmingen uit de klassieker “Luik-Bastenaken-Luik” de Cote de Rosier en de Cote de Wanne, hier stonden ook de namen van de profrenners op het asvalt, wat wel een extra stimulans geeft. Al met al ging het klimmen best oke toen ik het onder controle had, maar zoals de kop tekst al doet vermoeden, je moet ook naar beneden.
Afdalen is een vak apart, zeker als het Herfst is. Met een topsnelheid van 54 km/u heb ik het nog echt rustig aan gedaan, mijn remblokken hebben goed werk verricht. Voor snelheidsduivels kan ik me voorstellen dat afdalen het summum is, op zeer dunne bandjes je storten in een afdaling met een paar haarspeld bochten is voor de ervaren en jongens en meisjes met een groot hart.

Valt me wel op dat in alle beschrijvingen over het beklimmen van bergen een mooi verhaal over het bedwingen van een berg wordt beschreven. Ik vindt dat je een berg pas echt bedwongen hebt als je ook veilig beneden ben gekomen.

Op naar de volgende bergen, naar boven en beneden.