Trailrunning, modder vet

Na mijn wat afwachtende en sceptische houding in de aanloop van de Devilstrail is nu alles anders.

De Devilstrail is een goed georganiseerde trail in de bossen bij Nijmegen (Berg en Dal).
De organisatie heeft veel gevoel voor details met het omroepen van een 6 minuten tijd voor de start en een rookgordijn na de start is het helse van de tocht in ieder geval duidelijk gemaakt. 

Na de start was het direct de modderige paden opzoeken en met wat springen en d-tour kwam ik redelijk droog uit de startblokken. Mooie singeltrack wisselde af met het oversteken van weide en brede bospaden. Een paar keer een weg over moeten steken maar dat ging heel netjes en zonder problemen, verder lekker weinig tot geen asfalt gebruikt. Na mate de tocht vorderde gingen ook de hoogte meter omhoog en dit ging veelal gepaard door een “trap”. Veel trappen met ongelijke trede die spiegel glad zijn is een uitdaging op zich zelf. Omhoog is zwaar, maar naar beneden is link, iedere stap moet je goed kijken waar en hoe je deze plaatst. Daar komt bij dat je steeds vermoeider wordt en waar ik in het eerste stukje nog sprak over “wat springen en een d-tour” om langs en om de modder plassen te komen, rammen we er nu maar gewoon doorheen, natter kan het toch niet worden. 

Mijn Salomon schoenen hebben zich goed gehouden ook al begon de zool wat dicht te slippen van de modder en ik soms alle kanten op ging. Kleding was toch een lastig onderwerp deze dag. Regen, zon en wind wisselde elkaar af. Bij de start toch besloten dat ik geen regenjack aan zou doen en gewoon een Compressieshirt, loopshirt, korte loopbroek (Under Armour) en ik had gewoon mijn lange sokken aan. Lange sokken met trailrunning moet ik nog maar een keer herzien, met modder worden deze zwaar en je gaat ze dan voelen. Het loopshirt was het shirt wat ik als Ambassadeur van “AltijdSporten.nl” heb gekregen en toen ik een vrouwelijke deelneemster inhaalde hoorde ik achter me, “He, jij ben een van de Ambassadeurs van AltijdSporten”. Ja, en hoe ben jij daar bekent mee dan vroeg ik nog eventjes, maar het bleek een vriendin van Jantiene “eigenaresse van AltijdSporten” te zijn, met wie ze samen de Inverno hebben gedaan, ik heb haar ook daarna niet meer gezien. 

Ik ben blij met mijn deelname aan de Devilstrail en ben erg enthousiast over het trailrunning in Nederland, het kan gewoon om een uitdagende trail te organiseren ondanks we niet de megabergen hebben zoals in bijvoorbeeld Frankrijk. Na 3 uur kwam er een einde aan mijn eerste echte trail ervaring in Nederland en zoals aangegeven zeker niet mijn laatste. 

Ook de afstand is niet tegengevallen, door de afwisseling in terrein en soms kan je gewoon ook niet rennen en is er een kleine mogelijkheid tot snel herstel. 

Ik heb vandaag genoten van trailrunning en vindt het een geweldige vette manier van sporten, als een klein kind in de modder rennen is toch super voor iedereen. 

Volgende trail is Goet uit Schoorl en ik kom in November nog eventjes terug in Nijmegen voor de 7 heuvelenloop, maar daar ben ik zeker geen 3uur mee bezig wat er staan twee tijden op mij te wachten om te verslaan, Gerwin en Gert watch out.

Lekker douche en mijn schoenen poetsen, tot trailrunning