Met een delegatie van Petra,
Marie-Louise, Jantiene, Ewout en ik zelf onder de naam van AltijdSporten.nl afgereisd
om deel te nemen aan een trailrun meerdaagse in Duitsland. Trailrunweekend over
drie wedstrijden met totaal 55.2 km en 1800hm. Georganiseerd door Plan B en dat
was zeer straks gedaan, goede organisatie, informatie en verzorging, als deelnemers
moest je vooral lopen en de organisatie deed de rest, super.
City Trail Sprint
Na een kleine 4 en half uur
rijden kwamen we aan in Alzenau een klein rustiek Duits dorp. In dit dorp wordt
de Burgemeester nog aangesproken met Herr Doctor. De city trail was uitgezet rondom
het centrum van het dorp en het kasteel. Een 2,5km sprint is niet iets waar ik me
tegenwoordig zenuwachtig voor maak, maar toch. Toen ik de in rij voor de start aansloot,
de start ging om de 10 sec met een countdown timer had ik wel een beetje spanning.
Der countdown lauft, en weg, naar beneden de dorpsstraat in links af over strobalen
en vrijwel direct een parkeergarage in en uit. Richting het kasteel, de trappen
op en een zij wal omhoog en stijl naar beneden, hiervoor was een touw te ondersteuning
neergehangen, wat wel nodig was. Nog een paar trappen op en af, strobalen en
een slootje over springen richting het centrum. Op het dorpsplein wat volledig
afgezet was voor het evenement was het leuk druk en de finish was toch na 2,5km
een welkom gezicht. Al met al toch laten opjutten door de lol van een korte
sprint en het crossen door een dorpje, echt leuk om te doen. Na afloop een briefing
over de dag van morgen 28km Hahnekammtrail, serieuze bedoeling, maar ik heb er
zin in.
Hahnekammtrail (dag 2 Keep
on running)
Na de korte sprint van vrijdagavond
was er een briefing over de tweede dag. De parcoursbedenker stond met een grote
grijns op zijn gezicht te vertellen wat we gingen doen. Zichtbaar tevreden met wat
hij verzonnen hij en met passie loodste hij ons door de route. Na het gezamenlijke
ontbijt op weg naar de start. Aangekomen op het plein in Alzenau stond alles al
in gereedheid om te starten voor de basetrail, dit is de korte maar toch nog vrij
serieuze afstanden variant van de later startende Hahnekammtrail. Het was al warm
en je zag dat al verschillende deelnemers aanpassingen aan de kleding deden. We
zouden 27.8 km gaan lopen met 1070 hm, en daar zat het venijn. Na de start het dorp
ging het vrijwel direct omhoog, via een grasveld met ze alle de berg op, wel een
manier om gedwongen rustig te beginnen. Bij een kleine oversteek werd het veld al
weer losser en kwam er meer ruimte om te lopen. Die ruimte werd alleen maar meer,
tijdens het omhoog lopen kon ik mooi vaart maken en werd ik er niet heel veel moeër
van, naar beneden was een avontuur op zich zelf. Losse uitstekende stenen, echte
afdalingen waar je boven aan eventjes moest slikken en goed geconcentreerd naar beneden moest gaan. Mooie vergezichten en zeer goed verzorgde posten maakte
het een zeer goede route, tot dat we een paar kilometer voor het einde nog een
keer een grasveld op moesten, toen gaven me benen en mentaal eventjes een
seintje of ik gek geworden was. Natuurlijk toch boven gekomen en wat water in mijn
gezicht klaar en mooi maken voor de finishfoto. Afdalen het dorp in en gehaald,
de Hahnekammtrail gelopen, drinken en eten, snel, herstellen voor morgen, een nieuwe
dag met 25km trailrunning toch al wel veel zin in.
Kalskammer trail (dag 3
Keep on running)
Vandaag staat er ook iets
op het programma waar ik bij het opstaan nog niet echt aan wil denken. De
bovenbenen hebben een geheel andere invulling van de dag voor ogen dan er
daadwerkelijk op het programma staat. Laten we eerst maar opstaan en de trap
aflopen en ontbijten. Oeff die trap aflopen. In de kamer bij de dames
aangekomen was ik niet de enige met opstandige bovenbenen. Na het ontbijt de auto
in gekropen en op weg naar Mömbris de startplaats van vandaag. Op het plein
aangekomen waren er meerdere deelnemers die opvallend veel aan hun bovenbenen aan
het kneden waren. De start was direct omhoog het dorp uit en 25km richting
Alzenau met rond de 800hm. Op zich minder dan de eerste dag maar fysiek nog
steeds een mega uitdaging. De eerste beklimmingen deden veel pijn maar er zaten
in deze etappe ook wat langere stukken om hard te lopen en zelfs stukjes asfalt.
Maar ook nu beklimmingen die alleen maar op de voorvoeten gedaan konden worden
en afdalingen waar je eng van werd. Duidelijk de verschillende type
trailrunners kunnen onderscheiden. Sommige komen je voorbij bij het afdalen en
die zie je weer terug bij het klimmen en andersom. Al met al is de wereld van
het trailrunnen of het nu in Duitsland, Nederland of Frankrijk een totaal
andere dan het wegcircuit. Elkaar helpen bij een lastige afdaling of als iemand
geblesseerd raakt vragen of je iets kan doen en vooral met het passeren. Geen
geschreeuw maar gewoon kijken en de andere rustig voorlaten, vermoedelijk zie
je hem of haar weer terug op de volgende beklimming of afdaling. Ik wordt heel
blij van de gemoedelijkheid van deze groep sporters.
Nu eventjes rust en op 4
mei in Nederland een volgende trailrun “De koning van Spanje” 34km in het Limburgslandschap.
Reacties
Een reactie posten