Toen ik weer begon met sporten een paar jaar geleden was
mijn doel om een fatsoenlijke 10km te kunnen lopen. Maar eigenlijk was er
stiekem nog een doel waarvan ik alleen maar kon dromen. Ik zou het namelijk ongelofelijk
stoer vinden om een Triathlon te doen. Na een paar jaar sporten en de 10km al
achter me gelaten te hebben, lonkt het doel van de Triathlon nog steeds.
Maar
ja je kan niet alles tegelijk dus duidelijk besloten om dit jaar in september
een Duathlon te doen en wel die in Austerlitz. En in Oktober op mijn verjaardag
een heuse Marathon in Zeeland.
Dus genoeg uitdagingen in de planning voor dit
jaar dacht ik zo, maar uit onverwachte hoek kom een aanbod wat ik niet kan
afslaan. We kregen bij ons bedrijf het verzoek om een evenement te sponsoren in
Zeewolde. Het evenement heet Zeewolde Endurance en heeft een 5, 10 en halve
marathon wedstrijd op zondag. Maar op zaterdag een 1/6de Triathlon
en in de sponsoring zitten deelnameplaatsen en gezien de afstanden en
mogelijkheid kon ik dit niet weigeren. 28 juni mijn eerste kennismaking met de
wereld die Triathlon heet, spannend.
In de aanloop moet er wel het een en ander
opgepakt worden, als eerste de transfers tussen fietsen en lopen. Die zijn
makkelijk te oefenen, alles klaar op de tuintafel en na het fietsen lopend de
poort in fiets parkeren, helm af, bril af, schoenen uit, schoenen aan, pet op,
bril op en drinken. Vlak voordat ik de tuin uit ren gooi ik de bidon van me af
en laat de buren verontwaardigd kijkend achter.
Het voor mij nieuwste onderdeel
is toch het zwemmen, als je vorige week aan mij had gevraagd, “kan je zwemmen”
had ik volmondig ja geantwoord, nu niet meer.
Ik kan dus gewoon niet zwemmen,
ja ik kan schoolslag en lekker poedelen in het water, maar zwemmen voor een Triathlon
is andere koek.
Dus een wetsuit aangeschaft en samen met mijn collega/maat in training
voor het zwemonderdeel met alles hilariteit erbij. De hilariteit begin bij het
binnenkomen van het pak, mijn vrouw en kinderen begrijpen eventjes niet meer
wat er met papa aan de hand is, de ene man koop een cabriolet en de andere
loopt in een rubberpak door het huis en maakt draaibewegingen met zijn armen.
Na
deze droge test de echte test in het water.
Na een afspraak die iets korter
uitviel dan gepland met ze tweeën stoppen langs een provinciale weg in de buurt
van Harderwijk. Onderaan de dijk omkleden in wetsuit, waarbij we toch het idee
hadden dat de dijk hoger was, maar ja ik ken ze verder toch niet dus door met
omkleden. Na het aantrek ritueel, het water in, de eerste stromen water komen
het pak binnen en die zijn koud, maar snel merk je er niets meer van en gaat
het lekker. Na wat heen en weer zwemmen kom ik toch tot de conclusie dat als ik
me concentreer op mijn armslag, doen me benen niet meer mee en andersom.
Hier
is nog wat aandacht vereist, maar ik heb nog een paar trainingen te gaan en ik
ben een snelle leerling.
De komende voorbereidingen zullen zich richten op
zwemmen en transfers om zo goed mogelijk voorbereid aan de Triathlon te
beginnen.
Reacties
Een reactie posten