Wat ik moeilijk kan begrijpen is, waarom de Henschotermeer
Games niet bij meer mensen bovenaan hun ToDo staat. Het is wedstrijd die lekker
centraal in het land gehouden wordt, parkeerplek in overvloed en ook loop/fiets
plek zat.
De Henschotermeer Games hebben alles in zich om een grote wedstrijd
te worden. Daarnaast is het elke keer weer een uitdaging om te doen. Door de
verschillende ondergronden is het een zware en lastige wedstrijd.
Vorig jaar
heb ik de 10km gelopen en door het mulle zand langs het meer en de bultjes op
het eiland was het gewoon een goede uitdaging om te lopen. Ik heb toen ook de Duathlon
wedstrijd aan mogen moedigen en had direct zoiets van, die ga ik volgend jaar
doen.
Dus dit jaar stond ik op zaterdagochtend klaar om af te reizen naar het
Henschotermeer. Startnummer ophalen in Laag Kanje en direct maar nog een
heerlijk bakkie koffie genomen. Daarna spullen klaar maken en toch nog eventjes
de banden van de fiets minder spanning gegeven om meer grip te krijgen op de soms
harde ondergrond.
Na de briefing ontvangen te hebben stonden we aan de start voor de eerste looprondes. Na de start liep je direct in het mulle zand met een laagje sneeuw erop. Zwaar en je zakte continue weg, dus opletten geblazen voor de enkels. Na het mul de overgang het gras op en toen weer het mul in langs het water.
Na de briefing ontvangen te hebben stonden we aan de start voor de eerste looprondes. Na de start liep je direct in het mulle zand met een laagje sneeuw erop. Zwaar en je zakte continue weg, dus opletten geblazen voor de enkels. Na het mul de overgang het gras op en toen weer het mul in langs het water.
De locatie lag er wel mooi bij met een laagje sneeuw en een winters
zonnetje. Het was met recht een Winter editie. Na een lus gemaakt te hebben
gingen we over de brug het eiland op. Daar zit een lekker bultje waar je
eventjes aan moet zetten. Nog een laatste lus door het mulle zand om een speeltoestel
en naar de finish, op naar ronde twee. Na het lopen door de wisselzone naar de
fiets, en eruit. Direct een lekker bultje op en het mul in richting de
waterkant.
Parcours was zeer afwisselend met diverse ondergronden en technische
stukken. Gelukkig ook twee langere stukken om wat te drinken en te eten.
Vier
rondes fietsen is normaal niet echt mijn ding, maar nu was het eigenlijk wel oké,
omdat je wist er kwam kon je ook steeds harder en iets meer risico nemen in
bochten e.d. Sommige stukken raakte wat uitgesleten daar bleef het iedere ronde
anders en dus opletten. We zaten met drie man een beetje bij elkaar en op de
technische stukken kwam ik dichterbij en op de lange stukken liepen hun weer
in. Voor de wisselzone was er nog een lastige bult waar ik niet tegenop kwam en
halve wegen moest afstappen. Dit ging in de laatste ronde bijna verkeer door
kramp in mijn kuit maar gelukkig maar van korte duur. Naar de wissel en mijn
loopschoenen waar het aantrekken ook bijna kramp veroorzaakte. Uiteindelijk aan
de laatste loopronde begonnen en dat was heerlijk.
De afwisseling en uitdaging
van het parcours en de wedstrijd vond ik super om te doen. Duathlon is een
mooie afwisselende manier van sporten en het wisselen van lopen naar fietsen en
lopen is wel gaaf om te doen.
Gear news:
Door het winterweer was het lastig om te kiezen welke kleding en vooral hoeveel ik aan zou doen.
Ik heb gekozen voor een baselayer van Under Armour bestaande uit een:
Broek: Compressie tight
Onder shirt: Compressie mock Cold gear
Muts: Infrared gold gear
Als bovenkleding de wielerkleding van AltijdSporten.nl. Deze zat super en droeg zeer comfortabel, ik heb geen moment last van kou of warmte. De kleding is te bekijken en te bestellen via de webshop van AltijdSporten.nl
Schoenen: Salomon X-trail
Fiets: mtb cube attention 27.5
.jpg)
Reacties
Een reactie posten