Zoals eerder aangekondigd ben ik deze maand gestopt met hardlopen. Iets wat een goed idee leek blijkt toch lastiger te zijn dan verwacht. Ik heb op zich geen last van “Cold turkey” verschijnselen, maar echt leuk is het niet. Ik zie overal hardloopmaatjes en zeker met het mooie weer komen ze uit alle hoeken langs gerend. Gelukkig heb ik alternatieve, zoals de tweede keer de Lektocht zwemmen. Twee kilometer die voelt als een halve marathon met wind tegen is en blijft een serieus tochtje. Verschil met de vorige versie was dat ik nu wist wat me te wachten stond, of het er beter van werd weet ik niet maar ik zag het begin en het eind, tussendoor was het gewoon verstand op nul en door zwemmen, alsof er een alternatief was om te stoppen!. Mijn zoon die ook voor de tweede keer mee was, had al snel door dat, hoe harder je zwemt hoe eerder het erop zit, en zo gezegd zo gedaan. Hij was al omgekleed, soepje gegeten en toen kwam ik met me maatje het water uit. Jon...
You only have to beat yourself