rogerpieterlam

Na mijn wat afwachtende en sceptische houding in de aanloop van de Devilstrail is nu alles anders. De Devilstrail is een goed georganiseerde trail in de bossen bij Nijmegen (Berg en Dal). De organisatie heeft veel gevoel voor details met het omroepen van een 6 minuten tijd voor de start en een rookgordijn na de start is het helse van de tocht in ieder geval duidelijk gemaakt.  Na de start was het direct de modderige paden opzoeken en met wat springen en d-tour kwam ik redelijk droog uit de startblokken. Mooie singeltrack wisselde af met het oversteken van weide en brede bospaden. Een paar keer een weg over moeten steken maar dat ging heel netjes en zonder problemen, verder lekker weinig tot geen asfalt gebruikt. Na mate de tocht vorderde gingen ook de hoogte meter omhoog en dit ging veelal gepaard door een “trap”. Veel trappen met ongelijke trede die spiegel glad zijn is een uitdaging op zich zelf. Omhoog is zwaar, maar naar beneden is link, iedere stap moet je goed kijken...

Zondag 27 oktober start ik voor mijn eerste trailrun wedstrijd tijdens de Devilstrail in Nijmegen. Ik heb me ingeschreven na mijn positieve ervaring met trailrunning tijdens Climbing for Life. In de aanloop naar het beklimmen van de Col du Galibier was er een trail georganiseerd op de flanken van de Galibier. Dezelfde omgeving waar de trailrunweek plaats zal vinden op 7 juni 2014. Die ervaring was zo positief dat ik bijna mijn wegschoenen definitief wilde omruilen voor mijn Salomons. Maar ik dacht laat ik niet te vroeg juichen en eerst een trailrun in Nederland meelopen.  We hebben natuurlijk een chronisch gebrek aan hoogte en is het dan wel dezelfde ervaring als in Frankrijk. Met deze gedachten in het achterhoofd ben ik op zoek gegaan naar een geschikte run in Nederland.  De Devilstrail sprak mijn direct aan, zeker ook qua presentatie van de organisatie en het parcours, met hoogtemeters. Ik heb na de beklimming van de Galibier mijn heuveltraining in de sportschool ...

Amstel Gold Race Experience, een dag fietsen zoals de profs. Dat wilt toch iedere gerenommeerde toerrijder, wij dus ook. Als laatste tocht van het seizoen zouden we dichterbij huis blijven dan vorig jaar en het moest eerder gereden worden. Vorig jaar hebben we onze laatste ronde gereden in de Ardennen tijdens Allerheiligen. Allerheiligen wordt zeker in Midden en Noord Nederland niet echt gezien als een herdenkingsdag, maar in België is het een vrije dag. Dus was de beredenering, dan is het lekker rustig om te fietsen in de Ardennen, dat was ook zo, alleen om een andere reden.  Het was koud, Amstel zou hier een biertje van maken ICE Cold. Alleen maar regen en wind kregen we om onze oren, berg naar berg.  Uiteindelijk waren we bij onze stop om wat bij te tanken, maar omdat het een vrije dag was, was er geen plek in de herberg en moesten wij verkleumd op het terras zitten met schapenvellen om. Koud en nat begonnen we aan het laatste stuk terug naar de start, zonder enig...